Evaluation of the opinions of various actors on the school management of digitalization and management processes of the system engineering model in education

Gülyüz Debeş; Behcet Oznacar

Gülyüz Debeş Near East University, Ataturk Education Faculty, Turkey.
Behcet Oznacar Near East University, Ataturk Education Faculty, Turkey.

Keywords: System Engineering, Technology, Student Motivation, Change in Education, Management Processes

Abstract

The relevance of the study is to show the benefits of digitalization and management processes to education within system engineering. The Impact of the System Engineering Model on School Management is a comprehensive process that enables decision making based on facts with a logical process and analytical techniques for the most demanding system problems. Seminars have been held to carry out this research. Pretest and post-test were applied in the study and the results were evaluated. It tried to measure how effective seminars were in changing education. It is aimed to understand the effect of system engineering process on school management. The relevant areas and subfields of system engineering are also included. Direct relationships between the variables of motivation, participation and success that affect the relationship between teacher and student have been found. For this reason, educational processes, work towards improving the processes and the effects of these processes are important in terms of learning and teaching.

Downloads

Download data is not yet available.

Author Biographies

Gülyüz Debeş, Near East University, Ataturk Education Faculty, Turkey.

Near East University, Ataturk Education Faculty, Mersin 10, Turkey.

Behcet Oznacar, Near East University, Ataturk Education Faculty, Turkey.

Near East University, Ataturk Education Faculty, Mersin 10, Turkey.

References

Alpar D., Batdal G., Avcı Y. (2007). Öğrenci Merkezli Eğitimde Eğitim Teknolojileri Uygulamaları, pp. 19-31.

Asan C. (2016). Fiziksel Mekanın Öğrenci Başarısına ve Öğrenci Davranışlarına Etkisi. Retrieved from: https://www.pegem.net/Akademi/kongrebildiri_detay.aspx?id=125178 , Accessed on: 7 Aralık 2017.

Avrupa Komisyonu. (2000). A memorandum on lifelong learning. bruxelles. Retrieved from: http://www.bolognaberlin2003.de/pdf/MemorandumEng.pdf], Accessed on: 4 Aralık 2017.

Bakır E. (2016). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Dijital Vatandaşlık Seviyelerinin Dijital Vatandaşlık Alt Boyutlarına Göre İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Karadeniz Teknik ÜniversitesiEğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.

Chase L. (2009). Systems Engineering and Management, 14.

Davies P.M. (2010). On school educational technology leadership. Management in Education, 24 (2).

Erdemir N., Bakırcı H., Eyduran E. (2009). Öğretmen Adaylarının Eğitimde Teknolojiyi Kullanabilme Özgüvenlerinin Tespiti, pp. 1-10.

Kahraman S., Yılmaz A., Erkol M., Altun Yalçın S. (2013). Öğretmen Adaylarının Eğitsel İnternet Kullanımı Öz Yeterlilik İnançlarının İncelenmesi. İlköğretim Online, 12(4), pp. 1000-1015.

Kaya B. (2017). Sınıf Öğgretmenlerinin Eğitimde Teknoloji Kullanımına İlişkin Tutum Düzeyi ile Mesleğe Yönelik Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, pp. 1-86.

Kaya Z., Yılayaz Ö. (2013). Öğretmen Eğitimine Teknoloji Entegrasyonu Modelelleri ve Teknolojik Pedagojik Alan Bilgisi, pp. 57-83.

Kızıl C., Şeker E.S,. Bozan D. (2014). Alphanumeric Journal | Volume 2, Issue 2, 2014: The Journal of Operations.

Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2004). İlköğretim fen ve teknoloji dersi (4-5. sınıflar) öğretim programı, Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.

Simon Y.R. (1983). Pursuit of happiness and lust for powerin technological society. InC

Şad S.N. Nalçacı Ö.İ. (2015). Öğretmen Adaylarının Eğitimde Bilgi ve İletişim Teknojilerini Kullanmaya İlişkin Yeterlilik Algıları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), pp. 177-197.

Şahin H., Göker G. (2013). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Öğretmenlerin Bilgisayar Öz-Yeterliliklerinin İncelenmesi, pp. 131-146.

Taşkıran K. (2017). Sınıf Öğretmenlerinin Öz Yeterlik İnançları, pp. 1-15.

The 2018 Digital University: Staying relevant in the digital age (2016) http://www.pwc.co.uk/assets/pdf/the-2018-digital-university-staying-relevant-in-thedigital-age.pdf Erişim Tarihi: 26.12.2016.

Topal M., Akgün Erkan, Ö. (2015). Eğitim Fakültesinde Okuyan Öğretmen Adaylarının Eğitim Amaçlı İnternet Kullanımı Öz- Yeterlilik Algılarının İncelenmesi, pp. 343-364.

Tuncer M., Tanaş R. (2011). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Bilgisayar Öz-Yeterlilik Algılarının Değerlendirilmesi, pp. 222-232.

Tuncer M., Özüt A. (2012). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Eğitsel İnternet Kullanımına Yönelik Öz Yeterlilik İnançları, pp. 1079-1091.

Türk Eğitim Derneği (Tedmem). Dijital Eğitimde Fırsatlar ve Riskler.

Yanpar Y.T. (2009). “Erasmus ve Arion İzlenimlerim.” Retrieved from: gazetenet.mersin.edu.tr/makalenet02.htm. Accessed on: 3 Aralık 2017.

Yelken Y.T. (2015). Teknolojik Gelişimler İçinde Öğretmen. Retrieved from: http://www.egitimtercihi.com/okulgazetesi/18960-teknolojik-gelisimler-icinde-oegretmen.html, Accessed on: 3 Aralık 2017.

Wells H.B., Sanchez H.A., Attridge M.J. (2007). Systems Engineering the U.S. Education System, pp. 1-14.